Samen groeien naar volwassenheid
Integraal Kindcentrum Den Dijk Odiliapeel

4 mei dodenherdenking

Op 4 mei heeft de jaarlijkse dodenherdenking plaatsgevonden. De werkgroep dodenherdenking heeft samen met leerlingen van de leerlingenraad vorm gegeven. Het verhaal dat Nina Smits heeft verteld maakte grote indruk op de aanwezigen. ( zie bijlage) Op de site www.oranjecomiteodiliapeel.nl/foto-s staan nog meer foto,s Verhaal 4 mei (dodenherdenking) Gebruik de vrijheid maar misbruik de vrijheid niet. Dus ga jezelf niet beter voelen als een ander, omdat jij meer hebt. Of diegene uitlachen, beledigen, roddelen of …. En dat kan heel groot zijn. Zoals een ander land of een president vernederen. Maar gebeurt het niet ook elke dag op het werk, op school of gewoon op straat? Het gaat niet altijd over grote nieuwsitems, soms gebeurd het ook in het dagelijks leven. Ik ben naar Nationaal Monument kamp Vught geweest. Toen ik daar was voelde ik me blij dat ik in vrijheid leef. Ik was tegelijkertijd ook verdrietig dat het ooit zo heeft moeten gaan. In het echt is het nog erger dan dat je het probeert voor te stellen. Met de nadruk op probeert. Ik denk dat het goed is dat iedereen weet wat er toen is gebeurt. Dat we elk jaar de slachtoffers moeten blijven herdenken. En tegelijkertijd hopen dat er nooit meer zo’n tijd komt. Toen ik in Nationaal Monument kamp Vught was, vertelde de gids dat er zich een bunkerdrama heeft afgespeeld. Het gaat over 74 vrouwen die door de kampcommandant in een gevangeniscel zijn gejaagd omdat ze zich verzetten tegen een beslissing die genomen werd. Zo’n cel is 9 vierkante meter, dus bedoeld voor 1 persoon. Dit betekent dat iedere vrouw ongeveer een stoeptegel had om op te staan. Ze hebben daar 14 uur vast gezeten en er zijn 10 vrouwen gestikt. Dit verhaal vond ik heel erg om te horen. En daarom vraag ik u om dadelijk tijdens de 2 minuten stilte ook heel even aan deze 74 vrouwen te denken. In kamp Vught zaten o.a. Joden en politieke gevangen maar ook mensen die in het verzet zaten. Dit jaar is het het jaar van verzet. Maar wat betekent verzet eigenlijk? Help je mensen onderduiken? Of ga je vechten tegen de vijand als een soort extra leger? Maar kan het ook kleiner, dat je s ’nachts OZO (Oranje Zal Overwinnen) op de muur schreef? Een geheime radiozender beluisterde? Of begint het al met een radio niet inleveren, gewoon om dwars te zijn. Verzet betekent ook dat je vertrouwen moet hebben in de mensen die bij je groep horen. Respect en waardering voor iedereen die op zijn eigen manier een steentje bijdraagt om de vrijheid weer te kunnen vieren. Remco Campert heeft daar een gedicht over geschreven: Verzet begint niet met grote woorden maar met kleine daden. Zoals storm met zacht geritsel in de tuin. Of de kat die de kolder in z’n kop krijgt. Zoals brede rivieren met een kleine bron verscholen in het woud. Zoals een vuurzee met dezelfde lucifer die de sigaret aansteekt. Zoals liefde met een blik, een aanraking, iets dat je opvalt in een stem. Jezelf een vraag stellen Daarmee begint verzet. En dan die vraag aan een ander stellen. Zou ik mezelf die vraag durven stellen en in het verzet gaan? Ik heb hier geen goed antwoord op. Want zou ik het durven om in het verzet te gaan? En misschien onderduikers in mijn huis nemen. Of zou ik me stil houden? Ik durf mezelf wel de vraag te stellen of ik de vrijheid wil vieren. Want begint de vrijheid ook niet zoals met het verzet, met kleine dingen? Vertrouwen hebben in elkaar, respect en waardering voor de mensen om je heen. Dat laten zien, voelen en uitspreken, dat is Vrijheid Vieren en dat blijven doen, elke dag weer. Dat wil ik! Ik heb mezelf die vraag gesteld. Dus stel ik die vraag nu aan u! Nina Smits
Sitemap | Disclaimer | Links Privacy statement